शंकर रामाणी

शंकर रामाणी हो एक कवी आशिल्लो. ताणें कोंकणी कविता तश्योच मराठी कविता बरयल्यात. ताच्या ‘निळें निळें ब्रह्म′ ह्या काव्यसंग्रहाक साहित्य अकादमीचो पुरस्कार फावो जाला.

जल्म आनी शिक्षण :

शंकर रामाणी हांचो जल्म 26 जून 1923, वेरें, बार्देस हांगा जालो. शंकर रामाणी हो एक कवी आशिल्लो. ताचें मुळावें शिकप मराठींतल्यान पणजे जाले. उपरांत ताणें पुर्तुगेज शिक्षण घेतले. शंकर रामाणी हाणें लिसेंवाचें शिकप पुराय करून इंग्लीश शिक्षण वास्कोचे सेंट जोसेफ संस्थेंत घेवन 1945 वर्सा तो मेंट्रीक पास जालो.

साहित्यीक वळख :

खंयचोय कलावंत एकादऱ्या तपस्व्यावरी आपले कलेची जबर निष्ठेन आनी जाता तितले अलिप्ततायेन सेवा करता, त्याप्रमाण शंकर रामाणी हाणें 1937 सालासावन, कोंकणी आनी मराठी कवितेची साधना केल्ली आमकां मेळटात. ताणें मराठी कवितेवांगडा कोंकणीय कविता बरयल्यात. गुढता हो ताचे कवितेचो स्थायीभाव जावन राविल्ल्यान ताणें कोंकणी आनी मराठी कवितेक एक खाशेल्या आशयधनाचो साज आनी आकृतीबंद दिल्लो आसा. मराठी तशेंच कोंकणी काव्याक ताणें वेंचीक अशें योगदान दिला.

हेर साहित्यीक वळख :

1937 वर्सा शाळेंत शिकतना ‘पाखरा येथील कधी परतुनी’ हें विडंबनात्मक कवितेन ताणें काव्याक सुरवात केली. ‘प्रकाश’ सातोळ्यांत ताची पयली प्रकाशीत कविता 1939 ह्या वर्सा आयली. उपरांत ‘नयन’, ‘झारापकार’, ‘किर्लोस्कर’, ‘स्वदेश’, ‘महाद्वार’, ‘दुधसागर’ ह्या मासिकांतल्यान ताणें कवितांचें लिखाण केलें. ताचो पयलो मराठी बालगीतांचो संग्रह ‘सुर्यफूल’ ह्या नांवान 1950 वर्सा उजवाडा आयलो. उपरांत ‘कातरवेळ’ (1959), ‘आभाळ वाटा’ (1967) आनी ‘पालाण’ (1979) अशे ताचे काव्यसंग्रह प्रकाशीत जाल्ले आसात. ‘जोगलांचें झाड’, ‘निळें निळें ब्रह्म’ आनी ‘निरांजन’ हे ताचे तीन कोंकणी काव्यसंग्रह प्रकाशीत जाल्यात. गोंय सरकारच्या न्हंय येरादारी खात्यांत प्रशासन अधिकारी म्हूण तो निवृत्त जाल्लो.

पुरस्कार :

ताच्या ‘निळें निळें ब्रह्म’, ह्या काव्यसंग्रहाक 1997 ह्या वर्सा साहित्य अकादमीचो पुरस्कार फावो जाला. त्या भायर ताच्या कविता संग्रहाक गोवा कला अकादमीचो पुरस्कार फावो जाला.