माधव बोरकर
देवनागरी
|
माधव बोरकर हे नामनेचें कवी जावन आसा.
जल्म आनी शिक्षणीक पात्रताय[बदल]
गोंयकारांची एक वेगळी वळख करूंन दिवपी अशें हे नांमनेचे कवी म्हळयार विनीमाधव बोरकर, जांकाआमी मोगान माधव बोरकर म्हणून वळखतांव. तांचो जल्म जून 4, 1954 ह्या वर्सा बोरीम, गोंय हांगा जालो. तांणी ऎम.ऐ. मेरेन आपलें मुळावें शिक्षण केले आसा.
तांचो वेवसाय[बदल]
तांचे पयले पुस्तक ते 15 वर्साचे आसताना उजवाडांक आयिल्ले आमकां मेळटा. ते 18 वर्साचे आसताना तांणी अध्यापक म्हूण काम केले आनी 12 वर्सा शिक्षणीक मळाचेर अध्यापनकेल्या उपरांत तांणी ओल इंडिया रेडियो (आकशवाणी, पणजी गोंय) हांगा तांणी कार्यावळीचो अधिकारी म्हणून तांणी वावर केलो आसा. त्या उपरांत तांका योजन संचालक हातूंत सहका-याच्या पदार तांणी काम केले. त्या उपरांत ते योजन संचालक ह्या पदार कोलापूर हांगा काम केले. ताच्यो कविता चडश्यो मनश्याचे जिणेंचेर आदारीत आसता आनी तांच्या कविता थोडयांच उतरांनी खुब कितें सागूंन वचपाची ताकीद धरता.
तांचे पुरस्कार आनी साहित्य संपदा[बदल]
आयजमेरेन तांचे स कोंकणी कविता संग्रह उजवाडा आयल्यात. ‘यमन’ (2001) ह्या कविता संग्रहाक साहित्य अकादेमीचो पुरस्कार लाबिल्लो आसा. तांणी रवीन्द्रनाथ टागोरांच्या ‘एकशें एक’ (2004) कवितांचो साहित्य अकादेमी अणकारीत पुरस्कार ताका लाबिल्लो आसा. चंवर (1969) वताच्यो सांवळ्यो (1972) उजवाडाचो रूख (1975) पर्जळाचे दार (1986) यमन (1999) अव्य-त्काचीं गाणीं (2002) सिंफनी (2012)
पुस्तक संपादन[बदल]
तशेंच ताचे ‘पांच दसकां कोंकणी कवितेची’ ह्या पुस्तका वरवी कोंकणी कवितेचो आयज मेरेन जाल्लो प्रवास कवितेच्या मोग्यांक आनी अभ्यासकांक कळचो असो यत्न ह्या तांच्या पुस्तकातल्यान तांणी दाखोवन दिल्ले आसा.
विचार आनी हेर वावर[बदल]
फकत कविता बरोवन आपलो वावर हांगाच सोपलो अशें ताचें मानप ना पूण आपल्याक जाता ते भाशेंन तें तरणाटयांक वेगवगळयां तरांचे बरोवप करपाक उंतेजीत करपाचो जायतो वावर ते करीत आसात अशें आमकां मेळटा. ताका चित्रकारी आनी संगीताची उमळशींकय आसा.