"लोकगणती चें पुस्तक" च्या आवृत्तींत अंतर
Undo revision 113198 by RahmanuddinBot (talk) -- overlinking, broken text, link inside link |
|||
50 वळ : | 50 वळ : | ||
[[Category:Devachem Utor]] |
[[Category:Devachem Utor]] |
||
[[Category:देवाचें उतर]] |
[[Category:देवाचें उतर]] |
||
[[en:Book of Numbers]] |
03:02, 10 नोव्हेंबर 2016 मेरेन पुनर्नियाळ
लोकगणती चें पुस्तक
Book of Numbers
प्रस्तावना :
ह्या पुस्तक लोकगणती म्हण नांव दिलां, तें पयल्या पांचांतलें (पेंतातेवच) एक पुस्तक, तांतूंत म्हत्वाची खबर मेळता : बारा कुळांच्यो दोन गणत्यो दिल्यात (लोक.१ आनी २६). देखून ग्रेग भाशेन आरिथमय, 'कुळांचे आंकडे', इंग्लेजींत 'नुंबॅर्स' हें नांव आसा. हेबरेव भाशेन बामीदबार, म्हणगे 'अरण्यांत', हें उतर पुस्तकाच्या पयल्या स्लोकांत मेलता. ताचो दुसरो विशय हो: लेवी-शास्त्राच्या पुस्तकांत अरण्यांतल्यान इसरायेलाचें पयण जालें ताची खबर हांगासोर चालू आसा. सिनाय दोंगरार थावन तें भासायलल्या देसा पोरयान, पालेस्तीनाक, चाळीस वर्सां कादेसह-आंतल्यान उतरल्या उपरांत, पर्जा पयण कर्त. ती अरण्यांत अदिक काळ उरता.
खूब कथा, कविता आनी कायद्यां-म्हाल थंयसोर आसा. यादनिकी परंपरेची स्फूर्ती थंयसोर मेळता, यादनिकी संपादप्याचो हात थंयसोर दिश्टी पडता (लोक. १-१० आनी २६-३६). त्या भायर, सोबार हेर झरींतलीं माणकां थंयसोर आसांत : याहिस्त आनी एलोहिस्त परंपरा (लोक. ११-२५).
ह्या पुस्तकांत इतिहासीक गिरप मेळता तो हो : बारा कुळां, एजीपतांतलीं भायर सरन, अरण्यांतल्यान मेल्ल्या दोरया भोंवतणीं वेतात आनी भितर सरतात. पूण सगळेंच नितळ-निवळ ना खूब आडखळी ह्या मोलार गावतात.
पुस्तकांत धार्मशास्त्रिक हेतू म्हळ्यार हो :
देव तांच्या सांगाता आसा. जुदेव धारमीक रिती मयजेसाच्या काळांतल्यो येतात. देव पवित्र, तो आपले पर्जेच्या वांगडा आसा, तो तिका राखता आनी चलयता. धर्म म्हळ्यार देवाचें देणें, ताचे वरवीं परजेक पातकांचें बग्सणें मेळता. मनशाक संधान मेळता, देखून देवा-शीं रावूं एयता, कुळां अरण्यांत तंबू-शीं रावतात. उपरांत भासायलल्या देसांत, तेच परीं हीं कुळां एकठांय रावतलीं. बरयणाराचो हेतू हो: देव तांकां एकचाराक आपयता. देव आपली येवजण दाखळ करता, तो तांचो परामस करता.
तेच परीं, ह्या पुस्तकांत आमकां मेळता पर्जेचें पाप. देवाचो मोग आपले परजे सवें दिश्टी पडता, जाल्यार पर्जेचें अनुपकारपणूय थावें जाता (लोक. १४ आनी १६-१७). फुडारी काळजी दाखयतात, त्याच बराबर तांकां अडचणीय आसात (लोक. २०/२-१३). पर्जा देवाचेर आनी ताच्यो प्रतिनिधींचेर परतता. देवान परजेकडे केलोल्या कराराचेर आड वेतात आनी कुडया देवांक भजतात (लोक. २५). देव आपले परजेकडे कारार सांबाळता आनी आपल्या भासावण्यो राखता, जाल्यार तो स्पले परजेच्क् खास दिता आनी सोडवणेची वाट दाखयता. कश्टां वरवीं पर्जा देवा-शीं परत येता, हय-ई विशय पोरयान ह्या पुस्तकांत मेळता. मनीस देवाक अविस्वाशी जाता, पूण देवाची येवजण नपयत जायना. देवाची पर्जा अजुनूय वाटेर आसा, अजुन घरा-सलामती पावूंक नासली. आमची यात्रा आमच्या वाडपांत आसा, तेच परीं आक्खी पर्जा वाटसुर-गुलां'पणांतली सुटन, ती भासायलल्या देसाण व्य्यता. बेजबाब्दारेंत जियेवन, पर्जा सलामती पावोना, देवाक जाय ती भाशेन वाडना, पूण गुलां'पणांतूच उरता. इसरायेल भाशेन सगळी पर्जा देवा-शीं वचूंक जाय, हे यात्रेंत सोंपुर जावंक जाय