शिडूक कार्भारी वपार

Jan Luyken Xidduk Karbhari

.]]

शिडूक कार्भारी वपार

Xidduk Karbhari Vopar - The Dishonest Steward ( parable )

वपारिंचो हेतू

तेदनां शिसांनीं लागीं सरुन ताका विचारलें: "वपारींनीं तांचे कडे कित्याक उलयताय?" ताणें परतीपाळ केलो: "कित्याक सर्गींच्या राज्याचे गूट वळखूंचें देणें तुमकां दिल्लें आसा; तांकां हेरांक ना. आसा तांकां देव आनींक-उय दितलो आनी तांचें माप भरन अत्तलें; पूण ना तांकां, आसा तें पोरयान तांचे कडलें देव काडून घेतलो. देखून हांव वपारींनीं तांचे कडे उलयतां, कित्याक पळेवन-उय तांकां दिसना, आनी आयकुन-उय तांकां आयकना आनी समजयी ना."

इजायासान अशें आदींच सांगललें तें तांचे सवें पाळोन येता:

"आयकुन-आयकून तुमकां काय, समजचें ना; पळेवन-पळेवन तुमकां काय दिसचें ना. कित्याक ह्या लकाचें काळीज जोड-निबर जालां, तांचे कान भेरे जाल्यात, तांचे दोळे धांपलले आसात; ना तर दोळयांनीं तांकां दिसूंक लागतलें, कानांनीं तांकां सारकें आयकुंक मेळतलें, मनान तांकां समजतलें, आनी, तीं परतून येवन, हांव तांकां बरीं करीन ."

शिडूक कार्भारी वपार

पवित्र पुसतक ː लुकास १६ ː १-१२

१ जेजून आपल्या शिसांक अशें सांग लें: "कण-एकलो गिरेसत मनीस आसलो आनी ताका êक मुकदं’ आसलो; हो ताचê गिरेसत्काय्ेची वाट लायता म्हण कणें ताचê सर्शें वचून हाचेर फिरियाद दिली." २ हाका आपवन हाडून, धनियान विचारलें: "‘तूजê विशीं हांव हें आयकतां तें कितें? तुज्या कार्भाराचो हिशोब दी; तोर ह्या फुडें म्हजो मुकदं’ जावंक तुका मेळचें ना!’" ३ तेदनां मुकदमान आपणाच भितोर म्हळें: "‘म्हजो धनी म्हजê कडचें मुकदं’पण काण घेता म्हणटोच, हांव आतां कितें करूं? खणुंक म्हाका सकत ना; भीक मागुंक म्हाका लज दिसता. ४ शाबास, कळ’ळें म्हाका! म्हाका मुकदं’पणा वेलो निकळायल्या उपरांत, कणें तरी म्हाका आपणागेर घेवंचê खातीर हांवें कितें कर्चें तें म्हाका येवजलें!’" ५ आपल्या धनियाच्या एक-एकल्या रिणकारियाक आपवन, ताणें पयल्या लागीं विचारलें: "‘म्हज्या धनियाक तूं कितलें देवो आसाय?’" ६ ताणें जाप दिली: "‘शेंबोर मापां तेल."’ मुकदमान ताका सांगलें: "‘हें पळे तुजें लêख्पत्र; बस हांगा आनी वेगीं ताचेर पन’नास बरय.’" ७ मागीर दूसऱ्याक विचारलें: "आनी तूं कितलें देवो आसाय?" ताणें पर्तिपाळ केलो: "शेंबोर खानडीो गंव." मुकदमान ताका सांगलें: ‘"हें पळे, तुजें लêख्पत्र घे आनी अयशीं बरय.’" ८ तज्वितेन आपलें कां’ केलें म्हण धनियान त्या नाडबुधिच्या मुकदमाक वर्णिलो ब, कित्याक संवसारी मन’शां आपल्या सार्क्यां लागीं चल्ताघळताना उज्वाडाच्या मन’शां परस अदीक तज्वितेचीं. ९ तोर हांव तुंकां सांग्तां: "गिरेसत्काय बुर्शी, पूण तुंकां इश्ट्यश्टिणी जोडून घेवंक तिचो उपेोग करात; अशें, ती अंत्रून वेतली तेदनां, तीं तुंकां सासणाच्या बिराडांनीं स्वागोत करून घेतलीं. १० जीं एकदं’ उण्या मलाच्या वसतुंनीं खात्रेचीं, तीं उंच मलाच्याय वसतुंनीं खात्रेचीं; आनी जीं एकदं’ उण्या मलाच्या वसतुंनीं खटीं, तीं उंच मलाच्याय वसतुंनीं खटीं. ११ म्हणटोच, जोर ह्या संवसारांतलê म्हेळê गिरेसत्काय्ेचो फावो तो उपेोग करुंक तुंकां पातियेवंक नजो जालें, तोर खरी-असोल गिरेसत्काय तुंच्या हातांत घालुंक कण तुंकां पातियेतलो? १२ देवान तुंकां दील’ल्या तुंचेो न्हय त्या वसतुंनीं तुमी जोर विस्वाशी रावुंक नांत, तोर तुंचेोच जावंचेो आसात तेो वसतू देव कसो दितलो तुंकां?"

“वपारिंनीं उलयतलं, संवसार रचलल्याक गुपीत आसललेो वसतू उक्तेो कर्तलं”, हें प्रवादियाचें उतर अशें खरें जालें. (मातेव १३:३५)

पळेइयात न्याळ

The Dishonest Steward, Commentary & Meditation

भायळो आधार आनी गुंतन्नी

• वपाऱ्यो
• जेजूच्यो वपाऱ्यो
• Another list, slightly different and only of the synoptic Gospels
• Catholic Encyclopedia: Parable