श्री लक्ष्मी नारायण महामाया देवस्थान- नागवें

सद्या उत्तर कर्नाटकांत हनुमट्ट अंकोल्याक आशिल्लें नामनेचें देवस्थान. हें देवस्थान इ. स. च्या सोळाव्या शंतमानांतल्या निमाणे मेरेन गोंयांत साश्ट म्हालांतल्या नागवें वाठारांत आशिल्लें. पुर्तुगेज काळांत जेजुइत पाद्रींनी हिंदु देवळांची मोडतोड करपाक सुरू केल्ल्यान थंयच्या कुळाव्या म्हाजनांनी हांगाच्या देवाक गोंयाभायर अंकोल्याक व्हरून स्थापन केलो.

नागवें ह्या थळाविशीं स्कुंदपुराण-सह्याद्रिखंड हातूंत पुराणीक म्हायती मेळटा ती अशी –

नागाव्हय नगरांत (सध्याचें नागवें) नागांनी तपश्चर्या करून गरुडापसून रखण मेळची म्हणून वर घेतलो तेन्ना शिवान तांची गरुडापसून राखण केली आनी थंयच रावपाचें वचन दिलें. तशेंच थंय वरदाभगवती रावतली अशेंय उतर दिलें.

सह्याद्रिखंडांत दुसऱ्या एका अध्यायांत म्हायती मेळटा ती अशी – ह्या नागक्षेत्रांत (नागवें) श्री शांतादेवी आनी अनिरुध्द देव आसात. थंयच पुराण सांगपी शांत नांवाचो एक ब्राह्मणमुनी रावतालो. तो सदांच शांतादेवीची भक्ती करतालो. एक दीस तिणें प्रसन्न जावन ताका वर दिलो आनी सांगले, जाणें हें त्रैलोक्य निर्माण केलां तो जगत उत्पादक अनिरुध्द शांतादेवीवांगडा तुऱ्यांत वास करता. ताची भक्ती कर, अशें म्हणून ती रोयणींत अंतर्धान पावली. तेन्नाच्यान तो कमलवासी शांतादेवीपती प्रभु यज्ञपुरुष हाची भक्ती करपाक लागलो. तेन्ना आदिनारायण ताका प्रसन्ना जालो आनी ताणें ताका थंयच वास करपाचें वचन दिलें. तेन्नाच्यान ह्या क्षेत्रांत विष्णु, शांतादेवी, शिव, भगवतीदेवी, गणपती, भूतनाथ हीं दैवतां आसात.

स्थलांतरा आदीं नागवें गांवांत सांतेरी, भगवती, ईश्र्वर, गांवपुरूस, नारायण, रवळनाथ, बाराजण हीं दैवतां आशिल्लीं. तशेंच, श्री भगवतीची मूर्त नागवेंच्यान माशेंलांत व्हेली आनी ग्रामपुरूस, बाराजण, सांतेरी, आदींच्यो मूर्ती नागवेंच्यान अंकोल्याक व्हेल्यो.

पुर्तुगेजांनी चलयल्ले बेसुमार बाटाबाटीक वाजेवन जायते गोंयकार गोंयांभायर पळून गेले. वतना तांणी आपआपले कुलदेवूय वांगडा व्हेले. तशेंच नागवेंच्यान अंकोल्याक हेर सगळे देव व्हरतना महामाया रोयणीच्या रुपांत आशिल्ल्यान तांकां अडचण जाली. तेन्ना महामायेन सपनांत दृश्टांत दिवन ती नाल्लाच्या रुपांत अवतीर्ण जातली अशें सांगलें. ते प्रमाण नाल्लाच्या रुपांतली महामाया आनी लक्ष्मीनारायणाची प्रतिमा घेवन लोक गोंयांतल्यान अंकोल्याक गेले. जेन्ना ते हनुमट्ट गांवांत पावले तेन्ना काळोख जाल्लो. तशेंच थंय दाट रान आशिल्ल्यान ते थंयच श्री महिषासूरमदींनी श्री भगवतीच्या देवळांत रावले. थंय श्री हनुमंताच्या देवळाक लागून ह्या वाठाराक हनुमट्ट अशें म्हण्टात. दुसऱ्या दिसां तांकां तांणी दवरिल्ल्या नाल्लाचेर मुयांनी रोयण केल्ली दिश्टी पडली. ते पळोवन तांणी महामाया आनी श्री लक्ष्मीनारायणाक थंयच रावपाची इत्सा आसा हें जाणून, थंयच तांची स्थापना केली.

अंकोल्याक सद्या श्री लक्ष्मीनारायण, श्री महामाया, श्री गणपती. श्री भगवती, श्री कामपुरूस, वारांगण, पुर्वसांतेरी आनी बाळेर हीं देवस्थांना आसात. ह्या देवस्थानांत नवरात्र हवनपुजा, चौरीपुजा नांवाचे उत्सव मोटे उमेदीन मनयतात. ह्या देवस्थानाचें खाशेलेपण म्हळ्यार हांगा भांगर महामाया नांवाचो खास उत्सव जाता.

ह्या देवीच्या म्हाजनांमदीं मुखेलपणान गौड सारस्वत, शेट, वाणी आनी किरिस्तांव धर्मीय लेगीत देवीचे पुर्विल्ले कुळावी आसात.

13 मे 1937 दिसा अक्षय तृतीयेच्या शुभ म्हूर्तार हांगाच्या देवळाचेर तीन भांगरा कलश बसयले. 28 फेब्रुवारी 1955 ह्या दिसा श्री ईश्वर पार्वतीची प्रतिश्ठापना आनी 1957 वर्सा श्री भगवती पूर्व सांतेरी देवीची प्रतिश्ठापना, श्री गोकर्ण पर्तगाळी मठाधीश श्रीमत विद्याधिराज हाचे हस्तुकीं जाली.

ह्या वेवस्थानांत जावपी हेर वर्सुकी उत्सव अशे आसात. श्रावण शुक्ल पंचम-नागर पंचम, आश्र्विन शुक्ल प्रतिपादा, घटस्थापना, आश्र्विन शुक्ल नम-महानम, आश्र्विन शुक्ल दसम –दसरो, आश्र्विन वद्य पंचम – पंचमी, देवकार्य संतपर्ण, वडेपंचम – बहुल पंचम, आश्र्विन वद्य तिरोदस कौलर कार्तिक पुनव – वनभोजनोत्सव, मार्गशिर्ष शुक्ल पुनव, माघ शुक्ल पंचम, फाल्गुन पुनव, होळ, फाल्गून वद्य तय – सुगीउत्सव.