रवींद्रनाथ टागोर

रवींद्रनाथ टागोर रवींद्रनाथ टागोर हो अस्तंत बंगालाचो लेखक तांची कविता आनी कथा खूब फामाद आसा.

जल्म

7 मे 1861

कुटुंब

बापूय देवेंद्रनाथ टागोर आनी आई शारदा देवी हांच्या वट्ट पंदरा भुरग्यांमदले रवींद्रनाथ चवदावे. ठाकूर कुटुंबाचें मूळ आडनांव कुशारी. वर्धमान जिल्ह्यांतल्या कुश हे. तांचे मूळ गांव.थंयच्यान यशोहर गांवांत स्थलांतर. जातिबहिश्काराक लागून आपलें यशोहर (जेसोर) गांव सोडून महेश्र्वर आनी शुकदेव हे तांचे पूर्वज कलकत्याचे दक्षिणेक गोविंदपूर गांवांत स्थायीक जाले.फुडें पंचानन कुशारी ह्या पूर्वजान इंस्ट इंडिया कंपनीच्या कामाचे ठेके घेवपाक सुरवात केली. त्या काळार ब्राह्यणेतर लोक ब्राह्यणांक ठाकुर मोशाय अशा भोवमानार्थी नांवान पानारताले. इंग्रजांनी ठाकूराचो टागोर असो उच्चार केलो.

शिक्षण

कोलकत्ता विश्वविध्यालय.पाठशाळेंतलें रटाळ शिक्षण रवींद्रनाथक रुचना जालें. 1874 वर्सा कलकत्याच्या सेंट झेंवियर्स स्कुलांतली परिक्षा ते पास जाले नात. रवींद्रनाथांचो संस्कृत, इंग्रजी भाशांचो अभ्यास स्वता देवेंद्रनाथान करून घेतलो.

पुरस्कार

साहित्याखातीर नॉबल पुरस्कार फावो जाला-1913 गीतांजली ह्या पुस्तकाक तांकां नॉबल पुरस्कार फावो जाला.

पुस्तकांचें योगदान

बऊठाकुरानीर हाट, देवदूत, एकविंशति, गीतांजली, जीवनस्मृती, काबुलीवाला आणि इतर कथा.तत्वबोधिनी पत्रिका नांवाच्या नियतकालिकांत तांचो अभिलाष ही कविता प्रसिध्द जाली. त्या वेळार ते बारा वर्साचे आशिल्ले. रवींद्रनाथ पिरायेच्या चवदाव्या वर्सा (1874) देशप्रेमान प्रेरीत जावन बरयिल्ली हिंदु मॅलाय उपहार ही कविता वाचली. 1876 सालासावन ज्ञानांकुर ओ प्रतिबिंब ह्या नियतकालिकांतल्यान तांच्यो कथा , कविता , निबंध तशेंच भाषांतरित लेख प्रसिध्द जावपाक लागले.रवींद्रनाथ टागोर हांच्यानी तीन देशाच्यो राष्टगीतां बरयल्यात जशे भारत, श्रीलंका आनी बंगलादेश.

निधन

7 ऑगस्ट 1941 ह्या विश्र्वकवीची प्राणजोत 7 ऑगस्त 1941 दिसा दनपारां 12 जावन 10 मिणटांनी पालवली.