लग्नाच्या उत्सवाची वपार

Jan Luyken: the invitation, Bowyer Bible.

Jan Luyken: the man without a wedding garment, Bowyer Bible.

लग्नाच्या उत्सवाची वपार

Lognachea Utsovachi Vopar - The Wedding Feast ( parable )

वपारिंचो हेतू

तेदनां शिसांनीं लागीं सरुन ताका विचारलें: "वपारींनीं तांचे कडे कित्याक उलयताय?" ताणें परतीपाळ केलो: "कित्याक सर्गींच्या राज्याचे गूट वळखूंचें देणें तुमकां दिल्लें आसा; तांकां हेरांक ना. आसा तांकां देव आनींक-उय दितलो आनी तांचें माप भरन अत्तलें; पूण ना तांकां, आसा तें पोरयान तांचे कडलें देव काडून घेतलो. देखून हांव वपारींनीं तांचे कडे उलयतां, कित्याक पळेवन-उय तांकां दिसना, आनी आयकुन-उय तांकां आयकना आनी समजयी ना."

इजायासान अशें आदींच सांगललें तें तांचे सवें पाळोन येता:

"आयकुन-आयकून तुमकां काय, समजचें ना; पळेवन-पळेवन तुमकां काय दिसचें ना. कित्याक ह्या लकाचें काळीज जोड-निबर जालां, तांचे कान भेरे जाल्यात, तांचे दोळे धांपलले आसात; ना तर दोळयांनीं तांकां दिसूंक लागतलें, कानांनीं तांकां सारकें आयकुंक मेळतलें, मनान तांकां समजतलें, आनी, तीं परतून येवन, हांव तांकां बरीं करीन ."

लग्नाच्या उत्सवाची वपार

पवित्र पुसतक मातेव ː २२ ː १-१४ ( लुकास १४ ː १६-२४ )

१ जेजू नव्यान तांचê लागीं वपारिंनीं उलवंक लागलो: २ "सर्गिंचें राज अशें: एका राजान आपल्या पुताचो लग्नाचो उत्सोव केलो. ३ लग्नाक आमंत्रण धाडलल्यांक आपवन हाडुंक ताणें आपल्या चाक्रांक धाडले, पूण ते येना जाले. ४ आनीêक पावट दूसऱ्या चाक्रांक धाडले आनी म्हळें: ‘आपयलल्यांक अशें सांगात: पळेइयात, म्हजें जेवण तय्यार आसा, म्हजे पाडे आनी चरबयल’लीं जनावरां हांवें मारलीं, आनी सगळें तय्यार जालां; जेवणाक येइयात.’ ५ पूण तãणीं कान दीवंक ना, आनी एकलो आपल्या भाटांत, दुस्रो आपल्या व्यापार-धंद्याक गेलो; ६ हेरांनीं चाक्रांक धोरले, तांकां बडयले आनी तांचो जीव काडलो. ७ हें आयकून राजाचो राग पेटलो आनी आपलीं लसकरां धाडून त्या खुनियांचो ताणें भसं केलो आनी तांचें नगर लासून उडयलें. ८ उपरांत ताणें आपल्या चाक्रांक सांगलें: ‘लग्नाचें जेवण तोर तय्यार आसा, पूण आपयल’ल्यांक तें फावना जालें; ९ देखून तुमी रसत्यांच्या नाक्यानर वचात आनी तुंकां मेळतीत तितल्यांक-ऊय लग्नाक आपवन हाडात.’ १० आनी वाटांतिनट्यांतल्यान वचून, आपणांक मेळ’ळीं तितल्यांक-ऊय, बऱ्यांक तशें वायटांक, चाक्रांनीं जमयलीं, आनी लग्नाचो वस्रो सयऱ्यांनीं भòर्लो. ११ जेवणाक बसलल्यांक पळवंचê खातीर राजा भितोर ये जाल्यार, लग्नाची न्हेसोण घालिनासताना थोंी आसलल्या एका मन’शाक ताणें देखलो १२ आनी ताका विचारलें: ‘इश्टा, लग्नाचें वसत्र नासताना तूं हांगा कसो भितोर आयलय?’ पूण ताणें जाप काडली ना. १३ तेदनां राजान चाक्रांक सांगलें: ‘ताचे हात्पांय बांदून ताका काळखांत भायर उडय्यात; थोंी सगळीं रुदन करून आनी दांत कर्करावन आसतलीं.’ १४ कित्याक आपयल’लीं जायतीं, पूण विंचून काडललीं थडीं."

“वपारिंनीं उलयतलं, संवसार रचलल्याक गुपीत आसललेो वसतू उक्तेो कर्तलं”, हें प्रवादियाचें उतर अशें खरें जालें. (मातेव १३:३५)

पळेइयात न्याळ

Everything is ready; come to the marriage feast, Commentary & Meditation

भायळो आधार आनी गुंतन्नी

• वपाऱ्यो
• जेजूच्यो वपाऱ्यो
• Another list, slightly different and only of the synoptic Gospels
• Catholic Encyclopedia: Parable