मजकूराशीं उडकी मार

अच्युतानंद स्वामी

विकिपीडिया कडल्यान

[1] अच्युतानंद स्वामी योगसाधना करपी एक संतपुरूश. ताचे पयलींचे जिणेविशीं निश्चित म्हायती मेळना. तो 1914 च्या मार्च म्हयन्यांत दनपारच्या तीन वरांचेर कायसूव गांवांत अकस्मात प्रगट जालो असें म्हणटात. तो गोडाढेपीच्या साकाची लंगोटी करून न्हेसतालो. गोरो वर्ण, ऊंच, धिप्पाड असो ताचो आंगलोट आशिल्लो. कायसूव गांवांत स्वामी आयला ही खबर गांवभर रोखडीच पातळ्ळी. शेजारच्या आनी पयसुल्ल्या गांवांतसून कितलेशेच भाविक भक्त ताच्या दर्शनाक येवपाक लागले. कांय भक्तानी स्वामी खातीर एक पर्णकुटी बांदली. ताचो एक भक्त पणजेचो वेपारी राया कामत घाणेकार हाणें स्वामी खातीर दर्या देगेर एक मठ बांदलो. स्वामीक मल्याळम, इंग्लीश, हिन्दी ह्यो भासो येताल्यो आनी शिवलिलामृत पाठ आशिल्लें अशें म्हणटात. पूण तो चडसो केन्नाच उलयनासलो. उलयलोच जाल्यार केन्नाच एकाद्रो अस्पश्ट शब्द उच्चारतालो. तो पयशांक केन्नाच आफडी नासलो. लोकांनी दिल्ल्यो वस्तू तो लोकांकूय प्रसाद म्हूण परत दितालो.

पुर्तुगेज राजवटीच्या त्या काळांत गोंयांत एकदां ग्रीप जोराची साथ आयली. प्रभावी उपचार नाशिल्ल्यान लोक रोखड्या रोखडे मरूंक लागले. ही साथ कायसूव गांवांत पावली. लोक भियेले आनी मठांत आयले. त्या वेळार स्वामी समाधी अवस्थेंत आशिल्लो. समाधींतल्यान उठतकूच गांवार आयिल्ल्या संकश्टाची खबर स्वामीक समजली. गंभीर नदरेन ताणें थोडो वेळ मळबा कडेन पळेलें आनी अकस्मात ‘हर हर महादेव’ अशी गर्जना केली. लोकांक भियोवपाची गरज ना अशें सांगलें. धुनींतली बिबूत घेवन तो दुयेंत लोकांच्या घरा गेलो. जोर आयिल्ल्या जण एकल्या पिडेस्ताक ताणें बिबूत लायली. स्वामीच्या ह्या आध्यात्मिक उपचाराक लागून सगळे पीडेस्त रोगमुक्त जाले आनी त्या दिसा सावन गांवां वयलें संकश्ट पयस जालें, अशें म्हणटात.

फाल्गुन कृष्ण अष्टम (13 मार्च 1938) ह्या दिसा रातीच्या 9 वरांचेर स्वामीन श्रीसिद्धेश्वर मंडपांत कूड दवरली. आपल्या निवार्णाआदीं स्वामीन आपल्या निमण्या संस्कारांविशीं भक्तांक सांगिल्ल्या प्रमाण समाधी सुवाळ्याची तयारी सुरू जाली. दसमी दिसा (15 मार्च 1938) सकाळच्या साडेणव वरांचेर स्वामीचे कुडीची श्रीसिद्धेश्वर मंडपा भोंवतणी मिरवणूक काडली. स्वामीच्या ह्या समाधी सुवाळ्याक कितलेशेच भक्त हाजीर आशिल्ले. हेर संतां प्रमाण अच्युतानंद स्वामीन अभंग, होंवयो, भारडां, बोधपर ग्रंथ बरयले नात. आपलो शिस्यपरिवार चड वाडयलोना, कोणाकूच दीक्षा दिलीना. फकत आपल्या मूक गरीबांची सेवा केला. ताचो मठ आयज लेगीत कायसूव गांवांत आसा आनी थंय दर वर्सा उत्सव जातात.

संदर्भ

[बदल]
  1. कोंकणी विश्वकोश खंड १