अणकार

अणकार म्हळ्यार एके भाशेंत उच्चारिल्लें वा बरयल्लें उतर वा वाक्य वा साहित्य दुसरे भाशेंत बरोवप वा सांगप. मूळ भाशेंतले सगळे गूण मतींत दवरून ताका दुसरे भाशेंतल्यान उक्तावप. दरेक भाशेक आपआपलें खाशेलें वावुपरपाचें वातावरण आसता. निजाच्या भौतिक भोंवतणींतली प्रजेची अर्थीक, समाजीक, संस्कृतीक, नैतीक मांडावळ जशी थिरावल्ली आसता, आनी जीं साबार मळा वयलीं मुल्यां सांठयल्लीं दिसतात तीं तशाक तशीं दुसरे भाशेंतल्यान स्पश्टपणान दिसूंक जाय.इतिहास आनी सांस्कृतीक परंपरा, लोकांची जीणे कडेन पळोवपाची नदर, चाल-चलणूक, आचार-विचार, रित-रिवाज, दरेक भाशेच्या उच्चारपाच्या आनी बरोवपाच्या साधनांचो म्हत्वाचो वांटो आसता आनी सगळे घटक अणकार करतना दुसरे भाशेंतल्यान पुरायपणान चित्रीत करप म्हत्वाचें थारता.

दरेक भाशेची आपली खास वाक्य बांदावळ, व्याकरण, अर्थ आनी हेर बारीकसाणीचे जे मुद्दे आसतात, तांचो खोलायेन अभ्यास केल्यार अणकार करतना चुकी उण्यो जातात. खंयचेय भाशेंत आनी पर्यायान संस्कृतायेंत खंयच्या गजालींक कसले संदर्भ आसतात हें तपासून पळोवप म्हत्वाचें आसता. अणकार केल्लें साहित्य त्या त्या भाशेंतल्या मूळ बरोवपावरी दिसूंक जाय, जाल्यार ताका बरो साहित्यीक गूण लाबता.अणकार करतना मूळ भाशेचीं सगळीं आंगां, अलंकार आनी सोबीतकाय अणकार केल्ले भाशेंतूय उक्ताडाक येवप गरजेचें आसता. -डॉ. ओलिव्हिन्यु गोमिश