आंबिल

आंबील नाचण्याचें पीठ आनी उदक वा शिताचो निवोळ वा ताक घालून केल्लो दाटसार जिनस.

हो पदार्थ करचे आदले दिसा थोडें नासण्याचें पीठ थंड उदकांत खिरोवन आंबोवपाक दवरतात. दुसऱ्या दिसा ताचें आमटें तयार जाता. तें मागीर आंबील करपाखातीर आदन सळसळावन तातूंत घालतात. हून उदकांत आमट्याचे गुळे जावपाची भिरांत आसता, देखून तें चाळीत रावचें पडटा. उपरांत तातूंत पीठ खिरोवन घालतात. रुचीक फावो तितलें मीठ धालून हें मिश्रण बरें खतखतायतात. हें मिश्रण दाट जातकच आंबील तयार जाता.

कांय कडेन नासण्याचें पीठ आदले दिसा उदकांत भिजोवन आंबोवचे बदला एक वा दोन दीस आदलो शिताचो निवळ घेवन तातूंत नासण्याचें पीठ धोळयतात आनी तें रांदनीर दवरून पांच मिनटां चाळीत रावन खतखतावन काडटात. फाव ती दाटसाण ये मेरेन हो निवळ धवळटात. कांय कडेन निवळाबदला ताकाचो उपेग जाता. रुचीक फावो तितलें मीठ घालून वेलें मिश्रण दाट जातकच आंबील तयार जाता. आंबिलाचे खास अशे प्रकार नात. धंय करचेखातीर जशें विरजण सांबाळचें पडटा, तशें आंबील करचेखातीर ‘आमटें’ सांबाळचें पडटा.

आंबील खाऱ्या नुस्त्यावांगडा खावपाक रूचीक लागता. रांदिल्लें जितें नुस्तें, आंबली (तोर) हांचे वांगडाय आंबील खातात. जायतेफावट आंबीलेंत शिताचे गोटे वा पेज भरसून पितात. आंबील हो पुश्टीक आनी घटाय दिवपी जिनस आसा. नासण्यांत ‘ बी ’ जीवनसत्त्व आसता. शेतकार,कश्ट करपी मानाय, वावर करपी लोक, सकाळचें खाण जातकच 2-3 वरांनी आंबील घेतात. हें खाण घेतकच बरोच वेळ भूक लागना. आदल्या काळांत कश्टकरी लोक सकाळची च्या पियेवचेबदला आंबील घेताले. गांवगिऱ्या वाठारांनी आयजूय ही पध्दत चलता. गावडे आनी कुणबी जमातींत हो प्रकार चड दिश्टी पडटा.