बाबाजी चैतन्य

बाबाजी चैतन्य चो जल्म सुमार इ.स. १५५१ वर्सा जाल्लो. आनी सुमार इ.स. १६५० वर्सा ताका मरण आयले.

एक साधू आनी संत तुकारामाचो गुरू. हाच्या चरित्राविशीं इतिहासीक म्हायती उपलब्ध ना. हो ब्रह्मचारी आशिल्लो आशिल्लो अशें म्हण्टात. गुरूपरंपरा ह्या संस्कृत ग्रंथांत,ताचेविशीं जी म्हायती आसा ती अशी.

भेरा भांकरीचीं राघव, केशव आनी कृष्ण वा बाबाजी अशीं तीन भुरगीं आशिल्लीं. राघवान आळंदीक एक वाद जिखलो देखून ह्या तिगांकूय चैतन्य हें उपनांव मेळ्ळें.

गाणगापूरा सावन धा-इकरा मैलांचेर आशिल्ल्या मान्यहाळ गांवांतल्या बाबाजीच्या मठाक नरसप्पाचो मठ अशें म्हण्टात. ह्या मठांत बाबजीचे बसपाचे दोन पलंग आसात. मठांतल्या देवांवांगडा ह्या पलंगांचीय पुजा करतात. ह्या मठासामकार एक व्हड दरवटो आसा. तातूंत बाबजीची समाधी आसा. थंय तुपाच्या दिव्या बगर हेर दिवो लांवचो न्हय असो नेम आसा. तशेंच बायलांकूय थंय प्रवेश ना.

शेख सुलेमानसाहेब, नरसप्पय्या, तुकारम, शिवराम कळ्याणीकर हे संत बाबजीचे शिशय.