बारसो

बारसो म्हळ्यार जल्मल्ल्या भुरग्याक नांव दवरपाचो सुवाळो. संवसारांत तरेकवार वस्तू आनी जीव आसात. कांय प्रमाणांत तांचो रुपकार आनी गूणधर्म एक सारको आसता. तांची वळख करुन घेवपा खातीर तांकां नांवाची गरज आसता. हें नांव हिंदू धर्मांत चड करुन बाराव्या दिसा दवरतात. देखून ताका बारसो म्हणटात. बारश्या दिसा नांवां दवरता आसतना शूभ तीथी, नक्षत्र, चंद्रबळ, आदी कांयच गरज नासता. पूण बारसो, बारावो दीस सोडून हेर खंयच्याय दिसा वा म्हयन्या उपरांत केल्यार हें सगळें पळोवपाची गरज आसता. बाळंतीण वा भूरग्यांक भलायकेचे त्रास आसा जाल्यार त्या दिसा संक्रांत, गिराण, उमास येता जाल्यार त्या दिसा बारसो करनात. तशेंच भर दनपारां वा रातचो हो सुवाळो करनात.

पुताचें नांव सम अक्षराचें आनी धुवेचें नांव विषम अक्षरांचें आसपाक जाय अशें म्हळां. बाराव्या दिसा नांव दवरपाचो सुवाळो जाता. देखून ताका बारसो म्हणटा. पूण म्हयन्या उपरांत नांव दवरल्यार ताकाय बारसोच म्हणटात. बारश्या दिसा सांजवेळचें भूरग्यांक पाळण्यांत घालून नांव सुवाळो करतात. पूण ताच्या पयली बांळटीक बांयक आफडूंक व्हरतात. पांच तरांचे पांच मुठी