मनोहरबुवा शिरगांवकर

गणेश मुकुंद शिरगांवकर हाजो जल्म पिसुर्ल्यां जालो.

खाजगी जिवीत

गणेश मुकुंद शिरगांवकर हांका सुकडो ह्या नांवांनच वळखताले. पूण फुडें ताच्या मनोहरी गायनावयल्यान मा. दिनानाथ मंगेशकर हाणें ताका मनोहर हें नांव दिलें आनी तेञाच्यान ताका मनोहर ह्या नावांन वळखूंक लागले. ताच्या आवयचें नांव रूक्मीणी . पिरायेच्या सुमार 20 व्या वर्स ताचें लग्न सरस्वती नांवाचे चलयेकडेन जालें. ताका नारायण,शशिकांत आनी गुरूदास तशेंच विणाबिइ, वैजंयंती आनी लतीक अशो चलयो.

शिक्षण

मनोहरबुवान मराठी पांचवीमेरेन शिक्षण पुराय केंलें. तोंणें तबलावादनाचें शिक्षण ताणें वेरेंचो सखाराम हाचेकडेन घेतलें.

वावर

शिरगांवांतल्या लईराई देवस्थानाची सेवा करप, काल्यांत मृदंगाची साथ शेनाय वादन करप हो ताच्या घराण्याचो वेवसाय. घरांतले संगीतकलेचे संस्कार मनोहरचेरय जाल्ले. ताका शेनाय,सूर्त, कांसाऴें, तासो आनी ढोल हीं पंचवाघां वाजोवपाक येतालीं. तो नाटकांनीय वांटो घेतालो. ताणें काम केल्लीं कांय नाटकां आनी तातुंतल्यो भुमिका अशो.(मेनका),नंदकुमार (राधा),उग्रमंगल (पद्रावती),नारदी (नारद),प्रणयी कांटक (शांताराम),पंताची सून (डॉक्टर आनी प्रभाकर).1935 वर्सा शिरगांवच्या कांय लोंकांनी एकठांय येवन एक नाटक कंपनी काडली.ते कंपनीत बसयिल्ल्या संत सखू ह्या नाटकांत सखूची भूमिका मनोहरबुवान केल्ली. ते भुमिकेंत विठ्ठल भत्तिचे अभंग गायतना ताका भजनाची आवड निर्माण जाली.कीर्तनकारांक सुरवेक तबलासाथ आनी मागीर हार्मोनियम साथ दिता आसतना ताणें जायते अंभग आनी ते गावपाची कला अवगत केली. वारकरी भजन पघतीन,मैफिलीच्या शास्त्रीय संगीताची जोड दिवन भजनाचो आपलो आसो खास बास निर्माण करून तो पुराय गोंयच्या वाठारांनी शिकयलो आनी भजन परंपरा ताणें निर्माण