यशोवंतदास

यशोवंतदास ओडिया भाशेंतलो एक गिन्यानी [कवी]. पंचसखांमदलो हो चवथो पुरूश आनी पंचाक्षरी मंत्राचो उपासक आशिल्लो. ताच्या बापायचें नांव जगू मल्लिक(जगन्नाथ मल्लिक) आनी आवयचें नांव रेखादेई.

पिरायेच्या बाराव्या वर्सा यशोवंतान घर सोडलें आनी भारतांतल्यो जायत्यो तीर्थयात्रा केल्यो. ताचे उपरांत जगन्नाथपुरींत येतकच ताणें चैतन्य महाप्रभूकडल्यान दिक्षा घेतली. राजा रघुरामाचे अंजना हे धुवेवांगडा लग्न जावन तो घरा परतलो.

यशोवंतदास संस्कृत पंडीत आशिल्लो. संस्कृत स्वरोदयाचो ताणें ओडिया भाशेंत अणकार केला. प्रेमभक्ती, ब्रह्मगीता, गीतगोविंदचंद्र, गीताराम, सारकिले ग्रंथ ताणें रचल्यात. ह्या सगळ्या ग्रंथांनी योग, तंत्र, वेदान्त हे विशय आयल्यात. नाथयोगी लोक भीक मागतना ताचेंच गायन करीत आसतात.

योगभक्तीच्या बळग्याचेर हाणें जगन्नाथाक वश केल्लो, अशें म्हण्टात. ताचेच कृपेन यशोवंताचे योगसाधनेंत जायत्या अदभुतांचो आस्पाव जाल्लो अशी समजूत आसा. योगबळग्यानूच ब्रह्मप्राप्ती आनी गोपीभावप्राप्ती जाता अशें ताचें निवेदन आसा.