"तांबोळी" च्या आवृत्तींत अंतर
→संदर्भ: cleanup, replaced: वर्ग:देवनागरी → वर्ग:देवनागरी पानां using AWB |
तांबोळी हे नाव संस्कृत शब्द "तंबोल" म्हणजे विड्याचे पान यापासून बनलेला आहे. समुद्रमंथनातुन निघलेले अम्रूत ज्या पानांवर पडले त्या पानांची शेती करणार्याला तांबोळी म्हणतात. तांबोळी हे ब्राह्मण, मुसलमान, दोनच समाजात आहेत. बनारस मधेही तांबोळी आढळतात.तांबोळी भारताचे प्राचीन मुलनिवासी आहेत.कौरव-पांडव काळापासून तांबोळी भारतात आहेत. त्याआधी समुद्रमंथन म्हणजे सतयुगात पानाची शेती करणारे शेतकरी असा उल्लेख आहे.क्रुपया करून तांबोळी समाजाची खरी माहिती लिहावी. भारत सरकार कडे तांबोळी समाजाचा जो रेकाॅर्ड आहे... कुरवेचीटी: Reverted मोबाईल संपादन मोबाईल जाळें संपादन |
||
| 3 वळ : | 3 वळ : | ||
राजस्थांतल्या तांबोळ्यांमदी चौरासी, पनगरिया, महोबिया, जैस्वार, गंगपारी आनी परदेसी अशे पोटभेद आसात. तांचेमदीं बालविवाहाची पद्दत आसा. जातींतल्या कोणाय तरणाटयान त्या लग्नाचो दंड म्हणून म्हालो ते चलयेच्या केंसांचो एक आगळ, खंयच्या तरी एका तळ्याचे देगेर कापता. चलयेक त्या दिसा उपास करचो पडटा. तिच्या कुटुंबाकडल्यान त्या दिसा ते जातीक मेजवानी मेळटा. हे जातींत भुरग्याचो बारसो सव्या वा बारव्या दिसा करतात. तांचेमदीं नागपंचमीक नागाचे पुजेक चड म्हत्व आसा. तेविशीं एक कथा प्रचलीत आसा ती अशी-पुर्विल्ल्या काळांत धर्तरेचेर विडयाचें पान नाशिल्लें. पान जाय आशिल्लें. देखून पांडवांनी तें हाडपाक आपलो दूत, वसुकीक, हे नागाचे राणयेकडेन पाताळांत धाडलो. तिणें आपले करंगखळीचो थोडो भाग कापून दिलो. धर्तरेचेर हाडून ताणें तो भुंयेत पुरलो, तेन्ना तातूंतल्यान नागवेल आयली. तेन्नाच्यान विडयांच्या पानांचे वेलीक नागवेल अशें नांव पडलें. बराई जातीचो असो समज आसा की तांबोळ्यांक नाग केन्नाच चाबना. |
राजस्थांतल्या तांबोळ्यांमदी चौरासी, पनगरिया, महोबिया, जैस्वार, गंगपारी आनी परदेसी अशे पोटभेद आसात. तांचेमदीं बालविवाहाची पद्दत आसा. जातींतल्या कोणाय तरणाटयान त्या लग्नाचो दंड म्हणून म्हालो ते चलयेच्या केंसांचो एक आगळ, खंयच्या तरी एका तळ्याचे देगेर कापता. चलयेक त्या दिसा उपास करचो पडटा. तिच्या कुटुंबाकडल्यान त्या दिसा ते जातीक मेजवानी मेळटा. हे जातींत भुरग्याचो बारसो सव्या वा बारव्या दिसा करतात. तांचेमदीं नागपंचमीक नागाचे पुजेक चड म्हत्व आसा. तेविशीं एक कथा प्रचलीत आसा ती अशी-पुर्विल्ल्या काळांत धर्तरेचेर विडयाचें पान नाशिल्लें. पान जाय आशिल्लें. देखून पांडवांनी तें हाडपाक आपलो दूत, वसुकीक, हे नागाचे राणयेकडेन पाताळांत धाडलो. तिणें आपले करंगखळीचो थोडो भाग कापून दिलो. धर्तरेचेर हाडून ताणें तो भुंयेत पुरलो, तेन्ना तातूंतल्यान नागवेल आयली. तेन्नाच्यान विडयांच्या पानांचे वेलीक नागवेल अशें नांव पडलें. बराई जातीचो असो समज आसा की तांबोळ्यांक नाग केन्नाच चाबना. |
||
तांबोळी हे नाव संस्कृत शब्द "तंबोल" म्हणजे विड्याचे पान यापासून बनलेला आहे. समुद्रमंथनातुन निघलेले अम्रूत ज्या पानांवर पडले त्या पानांची शेती करणार्याला तांबोळी म्हणतात. तांबोळी हे ब्राह्मण, मुसलमान, दोनच समाजात आहेत. बनारस मधेही तांबोळी आढळतात.तांबोळी भारताचे प्राचीन मुलनिवासी आहेत.कौरव-पांडव काळापासून तांबोळी भारतात आहेत. त्याआधी समुद्रमंथन म्हणजे सतयुगात पानाची शेती करणारे शेतकरी असा उल्लेख आहे.क्रुपया करून तांबोळी समाजाची खरी माहिती लिहावी. भारत सरकार कडे तांबोळी समाजाचा जो रेकाॅर्ड आहे ई.स. 1800 च्या पुढचा त्याद्वारे ही माहिती सिकंदर लतीफ तांबोळी, एम.ए.हिंदी. मोबाईल-9420214296 राहणारे औरंगाबाद महाराष्ट्र. यांनी सदरिल माहीती 2023. ला पोस्ट केली आहे. |
|||
== संदर्भ == |
== संदर्भ == |
||
23:50, 4 सप्टेंबर 2023 मेरेन पुनर्नियाळ
तांबोळी एक जात. तांबूल हया संस्कृत उतरावयल्यान तांबोळी हें उतर आयलां. हे लोक विडयाचीं पानां विकपाचो वेवसाय करतात. हे लोक भारतांत सगल्या वाठारांनी दिश्टी पडटात. महाराष्ट्रांतल्या तांबोळ्यांमदी लिंगायत, मराठा आणि मुसलमान अशे तीन पोटभेद आसात. अशें सांगतात की, शंबर सवायशें वर्सांआदीं हे लोक गुजरात आनी पंजाब ह्या महाराष्ट्रांत आयले. नागवेलीचीं पानां विकप आनी गोरवां पोसप हे तांचे मुखेल धंदे. तांचेमदीं कांय जाण अजुनूय गुजराती भास उलयतात आनी गजराती भेस करतात. ते आपलीं धर्मीक कृत्यां ब्राह्मण आनी जंगम पुरयताकडल्यान करतात.
राजस्थांतल्या तांबोळ्यांमदी चौरासी, पनगरिया, महोबिया, जैस्वार, गंगपारी आनी परदेसी अशे पोटभेद आसात. तांचेमदीं बालविवाहाची पद्दत आसा. जातींतल्या कोणाय तरणाटयान त्या लग्नाचो दंड म्हणून म्हालो ते चलयेच्या केंसांचो एक आगळ, खंयच्या तरी एका तळ्याचे देगेर कापता. चलयेक त्या दिसा उपास करचो पडटा. तिच्या कुटुंबाकडल्यान त्या दिसा ते जातीक मेजवानी मेळटा. हे जातींत भुरग्याचो बारसो सव्या वा बारव्या दिसा करतात. तांचेमदीं नागपंचमीक नागाचे पुजेक चड म्हत्व आसा. तेविशीं एक कथा प्रचलीत आसा ती अशी-पुर्विल्ल्या काळांत धर्तरेचेर विडयाचें पान नाशिल्लें. पान जाय आशिल्लें. देखून पांडवांनी तें हाडपाक आपलो दूत, वसुकीक, हे नागाचे राणयेकडेन पाताळांत धाडलो. तिणें आपले करंगखळीचो थोडो भाग कापून दिलो. धर्तरेचेर हाडून ताणें तो भुंयेत पुरलो, तेन्ना तातूंतल्यान नागवेल आयली. तेन्नाच्यान विडयांच्या पानांचे वेलीक नागवेल अशें नांव पडलें. बराई जातीचो असो समज आसा की तांबोळ्यांक नाग केन्नाच चाबना.
तांबोळी हे नाव संस्कृत शब्द "तंबोल" म्हणजे विड्याचे पान यापासून बनलेला आहे. समुद्रमंथनातुन निघलेले अम्रूत ज्या पानांवर पडले त्या पानांची शेती करणार्याला तांबोळी म्हणतात. तांबोळी हे ब्राह्मण, मुसलमान, दोनच समाजात आहेत. बनारस मधेही तांबोळी आढळतात.तांबोळी भारताचे प्राचीन मुलनिवासी आहेत.कौरव-पांडव काळापासून तांबोळी भारतात आहेत. त्याआधी समुद्रमंथन म्हणजे सतयुगात पानाची शेती करणारे शेतकरी असा उल्लेख आहे.क्रुपया करून तांबोळी समाजाची खरी माहिती लिहावी. भारत सरकार कडे तांबोळी समाजाचा जो रेकाॅर्ड आहे ई.स. 1800 च्या पुढचा त्याद्वारे ही माहिती सिकंदर लतीफ तांबोळी, एम.ए.हिंदी. मोबाईल-9420214296 राहणारे औरंगाबाद महाराष्ट्र. यांनी सदरिल माहीती 2023. ला पोस्ट केली आहे.
संदर्भ
