शेतांतलीं फुलां वपार

देवनागरी

Romi

Xetantlim Fulam -Louis Janmot-MBA Lyon

शेतांतलीं फुलां वपार

Xetantlim Fulam Vopar - The Flowers of the Field ( Parable )

वपारिंचो हेतू

तेदनां शिसांनीं लागीं सरुन ताका विचारलें: "वपारींनीं तांचे कडे कित्याक उलयताय?" ताणें परतीपाळ केलो: "कित्याक सर्गींच्या राज्याचे गूट वळखूंचें देणें तुमकां दिल्लें आसा; तांकां हेरांक ना. आसा तांकां देव आनींक-उय दितलो आनी तांचें माप भरन अत्तलें; पूण ना तांकां, आसा तें पोरयान तांचे कडलें देव काडून घेतलो. देखून हांव वपारींनीं तांचे कडे उलयतां, कित्याक पळेवन-उय तांकां दिसना, आनी आयकुन-उय तांकां आयकना आनी समजयी ना."

इजायासान अशें आदींच सांगललें तें तांचे सवें पाळोन येता:

"आयकुन-आयकून तुमकां काय, समजचें ना; पळेवन-पळेवन तुमकां काय दिसचें ना. कित्याक ह्या लकाचें काळीज जोड-निबर जालां, तांचे कान भेरे जाल्यात, तांचे दोळे धांपलले आसात; ना तर दोळयांनीं तांकां दिसूंक लागतलें, कानांनीं तांकां सारकें आयकुंक मेळतलें, मनान तांकां समजतलें, आनी, तीं परतून येवन, हांव तांकां बरीं करीन ."

अंत्रळा वेळीं सुकणीं वपार

पवित्र पुसतक ː मातेव ६ ː २४ - ३४ (लुकास १२:२४-२७)

२४ कणाच्यानूच बराबोर दगां धनियांचो गुलां’ जावं नजो; कित्याक तो एकल्याक जळतलो आनी दूसऱ्याचो मोग कर्तलो, वो एकल्याक चिकटून रावतलो आनी दूसऱ्याची बेपर्वा कर्तलो. तुंच्यान देवाचीं आनी बराबोर गिरेसत्काय्ेचीं गुलामां जावं नजो. २५ देखुनूच हांव तुंकां सांग्तां: तुंच्या जिवा खातीर कितें खावंचेंपियेवंचें, वो तुंचê कुडी खातीर कितें न्हेसचेंपांगुर्चें, तê विशीं हुसकेवं नाकात. जेवणा परस जीव आनी न्हेसणा परस कूड वर्ती न्हय? २६ वाऱ्या वेल्या सुकण्यांचेर नदर मारात; तीं वंपिनांत, लुंवीय नांत आनी कडेय भोरिनांत; तरी तुंचो सर्गिंचो बाप तांकां पोसता. तुमी तांचê-वन अदीक मलाचीं न्हय तोर? २७ आनी हुसके काडून, आपलें आवक हातभोर वाडवंक तुंचê भितरल्या कणाच्यान जाता जायत? २८ आनी न्हेसणां विशीं तुंकां धासती कित्याक? शेतांतलीं फुलां कशीं वाडतात तें चिंतून पळेइयात; तीं कश्ट करिनांत, तीं सुतूय काडिनांत. २९ तोर हांव तुंकां सांग्तां: सलमन लेगून सगळ्या आपल्या दबाज्यांत तांतल्या एका सार्को न्हेसलो ना. ३० तोर आयज आसा आनी फाल्यां काडून उज्यांत उडयतात तें शेतांतलें तण ह्या जीन’सान देव न्हेसयता जाल्यार, त्यावोन कितलो अदीक तुंकां तो नेटवंचो ना, हल्क्या भावार्थाच्या मन’शांनो? ३१ म्हणतोच ‘आमी कितें खातल्यांव? कितें पियेतल्यांव? कितें न्हेसतल्यांव?’, अशें म्हणून हुसके काडूं नाकात. ३२ असल्या सगळ्याची वास्पूस कर्तात अनभावार्थी. तुंकां ह्या सगळ्या वसतुंची गरज म्हण तुंचो सर्गिंचो बाप तोर जाणच. ३३ देवाच्या राज्याच्या नेमां पर्माणें जियेवंक आनी ताकाच मान’ता तें करुंक जावंदी तुंचो व्हडांतलो व्होड हुसको, आनी हेो सगळेो वसतू तो तुंकां दितलो. ३४ म्हणटोच फाल्याच्या दिसा विशीं हुसको काडूं नाकात, फाल्याचो दीस आपलच हुसको काडतलो. त्यात्या दिसाक जें नश्ट आसा तेंच पुरो ताका.

“वपारिंनीं उलयतलं, संवसार रचलल्याक गुपीत आसललेो वसतू उक्तेो कर्तलं”, हें प्रवादियाचें उतर अशें खरें जालें. (मातेव १३:३५)

पळेइयात न्याळ

The Birds of Heaven & the Lilies of the Field, Commentary & Meditation

भायळो आधार आनी गुंतन्नी

• वपाऱ्यो
• जेजूच्यो वपाऱ्यो
• Another list, slightly different and only of the synoptic Gospels
• Catholic Encyclopedia: Parable