संस्कृत
संस्कृत ही भारतातली एक प्राचीन शास्त्रीय भास जावन आसा.ब्राह्मण,तांत्रिक,जैन,बौद्ध पंथांच्या साहित्याची भास,कित्येक राजवंश्यांच्या वावराची तशेच,इतर साहित्याची आनी प्रतिष्ठेची भास .भारताच्या २३ शासकीय भाशांतली एक आनी नेपाळ देशांतुय राजमान्य भास.
अतिप्राचीन अश्या वैदिक भास।वैदिक भाशेच्या एका पुर्विल्ले बोल्येचे शुद्ध केले रूप म्हणजेच संस्कृत.पाणिनी आनी इतर कांय भाशा जाणकारांनी संस्कृत भाशेचे व्याकरण,बांदावळ,नियम ह्या विशयि भरपूर साहित्य निर्मिलां.संस्कृत ह्या उतराची फोड अशी करुं येता,सं(निवळ,बरी,शुद्ध इ.)+कृत(केल्ली ).ह्या प्रमाणे संस्कृत ह्या शब्दाचो अर्थ शुद्ध,पवित्र,बांदिल्ली,परिपूर्ण असो जाता.ही उलोवपाची भास न्हय,उलोवपाचे भाशांक प्राकृत अशे नांव आसा,ह्या शब्दाचो नैसर्गिक असो अर्थ जाता.
हे भाशेन उंच पावंड्यावयले साहित्य निर्माण जाल्ले आसा.
