ज्योतिरिंद्र्नाथ टागोर
Ho lekh ज्योतिरिंद्रनाथ टागोर, hantunt vilin korpa vixim oxem suchovpant ailam. (Bhasabhas)
It has been suggested that this article be merged with ज्योतिरिंद्रनाथ टागोर. (Discuss) |
ज्योतिरिंद्र्नाथ टागोर
ज्योतिरिंद्र्नाथ हे बंगाली साहित्यिक आनी कवी. ज्योतिरिंद्र्नाथ टागोर हांचो जल्म दि. 4 मे 1849 या दिसा कलकत्याचया भौमानेस्त टागोर (ठाकोर्) घरण्यांत जालो. महषीर् देवेंद्रनाथ टागोरांचो हो पाचवो चलो आनी रविंद्रनाथाचो व्हङलो भाव. कलकत्याचया प्रेसिङेन्सी महाविधालय़ांत तांचे शिक्षण जाले. तांची बुध्द बहुमुखी आसली. ल्हानपणापासावनूच ज्योतिरिंद्र्नाथ साहित्य, संगित, चित्रकला, अभिनय या विशयांचो अब्यास करपांत दंग रावतालो. व्हड जाल्यउपरांत या सगल्या विशयांतली तांची असामान्य बुध् परगटली. बंगाली नाट्यसाहित्य हांचो टागोर घरण्यान जो सांबाळ केलो. तांतूत ज्योतिरिंद्र्नाथ हांचो वाटो खूब्ब मोठो आसलो. तांनी कांय प्रहसानां बरयली. चङशी संसक्रुत आनी फ्रेंच नाटकांचो अणकार ताणी बंगालींत केलो. किंचित जलयोग (1872), परूविक्रम नाटक (1874), सरोजिनी (1875), एमन कम्र आर वा अलीक बाबू (1877), अश्रुमती नाटक (1879) ही तांची कांय नांवा घेवपासारखी नाटकां. मानमयी (1880) आणि पुनर्वसंत (1899) ही तांची संगीत नाटकां. ज्योतिरिंद्र्नाथ येक बरो नट, संगीत जाणा जावपी आसल्याकारणान जायत्या नाटकांनी ताणी भूमिका केल्यो आनी गाणी बरयली. भारती ह्या नियतकालिकाचे ते संस्थापक आसले.तत्त्वबोधिनी आनी संगील प्रकाशिक या नियतकालिकांचे ते कांय काळ संपादक आसले. रांची हांगासर 4 मार्च 1925 या दिसा. तांचे मरण जाले.