तीन रायांचें फेस्त

देवनागरी

चेरमेलां वाजोवन हे तीनूय गांव तीन रायांचें फेस्त ६ जानेवारी, ह्या दिसा पुराय संवसारभर मनयतात. गोंयांत कांसावले, रेईश मागूश आनी चांदोर ह्या गांवांनी व्हडा दबाज्यान मनयतात.

आदल्या काळार सगळ्या मनशांचो विस्वास फलज्योतिष्याचेर आशिल्लो. नखेत्रांक पळोवन मनशाचो फुडार पारखिताले. जेन्ना एखाद्रें नखेत्र मळबांत लिखलीखपाक लागता तेन्ना मनीस जल्माक येता असो भावार्थ आदल्या काळार उपजलोतें सांगप भोवकठीण. नवें आनी वेगळ्याच प्रकाराचें नखेत्र ब्रह्मांडांत आयलें जाल्यार कितें तरी खास घडलां अशें कळीत जातालें. मेलकियर, बाल्थाजार आनी गॅस्पर ह्या तीन राजांक जेन्ना हें नेखेत्रदिश्टी पडलेंतेन्ना त्यानखेत्रा फाटल्यान ते गेले आनी अखेरेकजेजू जल्मल्लोते सुवातेरते पावले.

कांसावलेचे सगळे गांवकार मेळून हेफेस्त मनयतात. जायतो लोक ह्या फेस्ताक येतात.क्रिस्तांव लोकांभायर हिंदू धर्माचे लोकूय ह्या फेस्ताक आयिल्ले पळोवंक मेळटा, त्याभायर कांय भोंवडेकारूय थंय दिश्टी पडटा. तीन रायांचेफेस्त, आवर लेडी ऑफ माउन्टहे सायबिणीक भेटयल्ल्या कपेलांत जाता. वांज बायलानीतिच्या कपेलांतयेवन भावार्थान मागल्यार तांकां भुरग्यांचे देणें फावो जाता असो लोकांमदी भावार्थ आसा. FESTA DOS REIS म्हळ्यार तीन रायांच्याफेस्ता आदींगांवचे गांवकार एकठांययेवन येतल्या फेस्ताककोण राजा जातले ते थारायतात. केलीं, कासांवली आनी आरोसी ह्या तीनूय गांवांतल्याखंयच्याय एका चल्याभुरग्याक राजा जावपाची संद मेळटा. हे तीनूय गांव सोडल्यार हेर खंयच्याच गांवच्या भुरग्यांक राजा जावपाचो अधिकार आसना.

एकलो मेलकीयर राजा जाताआनी जेजूक भेटोवपाक भांगर हाडटा. कारण ह्या नांवाच्या राजान जेजू खातीर भांगारची देणगी हाडिल्ली. भांगर खुणायता जेजूचें रायपण. जेजू ह्या संवसाराचोराजा. मनशाचें रूप घेवन तो ह्या संवसारांत आयलो. पातकाच्या गुलामपणांतल्यान आपलें राज्य परतून मेळोवपाक वावुरलो. तो बळजबरेन जिखूंक ना. तो मोगान जिखलो. आदल्या काळार कोणूय राजा दुस-या राजा फुडें वतना कितेंय तरी देणगी घेवन वतालो. त्या काळावयली चाल आशिल्ली राजाक भांगर दान करप.

दुसरो बाल्थाजार राजा जावन जेजूक धूपाची देणगी हाडटा. कारण ह्या नांवाच्या राजान जेजूक धूप भेटयल्लो. जो कोण मरपाचो आसा ताका हें दान करतात. कुडीक परमळीत वास सुटचो देखून हाचो उपेग आदल्या काळार करताले. जेजू ह्या संवसारांत मरणांतल्यान दर एका क्रिस्तावांक सुटका जोडचे खातीर आयलो तो ह्या संवसारांत मनशांखातीर तो ह्या संवसारांत मनशांखातीर आयलो आनीमनशांक लागून मेलो.आपूणस्वता खुर्साचेर प्राण सोडून ताणें मनीस कुळाक पातकांतली सोडयली.

तिसरो गॅस्पर राजा जावन जेजू खातीर गोंदरोस हाडटा. कारण ह्या नांवाच्या राजान जेजूक गोंदरोसाची देणगी हाडिल्ली. ही खुणांपरमेश्वराक भेटयतात. जेजू ख-यानीच देवाचो पूत आशिल्लो म्हूण ह्या खुणां वरवीं सिद्ध जाता. ह्या गोंदरोसाचो वापर देवाच्या मंदिरांत देवाक पुजपा खातीर करताले.

फेस्ता दिसा सकाळच्या पांच वरांचेर चेरमेलां वाजोवन सरभोंवतणच्या लोकांक जाग हाडून सकाळ्या स वरांच्या मिसाचो उगडास करून दिता. फेस्ता दिसा हे तीनूय भुरगे आप – आपल्या गांवांतल्यान राजाचो भेस घेवन, घोड्यार बसून कपेलाकडेन येता. तीनूय राजांक तीन वेगळ्या बॅन्डाचो बंदोबस्त केल्लो आसता.बॅन्डांत फक्त दोनूच वाजोवपी आसतात. एकलो धोल वाजोवन जाल्यार दुसरो चेरमेलां वाजोवन मुखार व्हरतात. तशेंच राजांच्य मुखार दोग जाण बंदेरा घेवन आसतात. सबंद वाटभर ते बंदेराधावे वटेच्यान उजवे वटेन हालयतात. त्या गांवचे कांय लोकूय राजाच्या फाटल्यान चलून येता

आयिल्ले विव्दवानूय वेगवेगळे वाटेंतल्यान आपल्या गांव घरा गेल्ले. राजांक वत लागचे न्हय म्हूण कोंफ्रारी एका ल्हान्शा दांड्याक रंगीत सत्री बांदून राजाच्या मुखार धरता. हे तीनूय राजा वेग – वेगळ्या वाटेंतल्यान दोंगर चडून कपेला मुखार येतात, ह्या वाटेंक पांझ अशें म्हणटात. तीनूय राजा एकठांय जाल्या उपरांत ते घोड्यावयले देवून आपणें हाडिल्ली देणगी जेझूचे मुर्ते मुखार दवरता. धा वरांचे फेस्ताचें मीस सोंपल्या उपरांत तीनूय राजा एकेच वाटेंतल्यान सकयल दोंगरावयल्यान सकयल देंवता, दोंगरा सकयल आशिल्ले एके सुवातेर हे राजा आनी हेर लोक जमतात. थंय लोकांक आपल्या माथ्यार मुकूट घालून घेवपाची संद मेळटा. उपरांत थंय पुरसांव जाता. पुरसांव जाल्या उपरांत हे राजा वेगवेगळे वाटेंतल्यान आपल्या गांव घरा परतता. कारण देवाक देणगी घेवन आयिल्ले विव्दवानूय वेगवेगळे वाटेंतल्यान आपल्या गांव घरा गेल्ले.

फेस्ता दिसा व्हडली फेरी भरता. कपडे, भुरग्याचो खेळण्यो, कांकणा, तांब्याच्यो, लाकडाच्यो वस्तू तशेच वेगवेगळे मसालेय थंय येतात. फेस्त जाल्या उपरांत सगळे जाण घरा परतात, कोण त्याराती दोंगरार रावना कारण शिवाजी आनी ताची फौज चुडी घेवन थंय येतात आनी जो कोण थंय रावता तो त्या फौजेंत फसता अशे लोक सांगता, जाल्यार कोण त्या राती रावता ताचो फातोर जाता अशेंय काण जाणानी सांगिल्लें आयकुपाक मेळटा.

संदर्भ[बदल]

पळेयात[बदल]