माधवस्वामी

माधवस्वामी हाचो जल्म सतरावो वा अठरावो शेंकडो जालो.

दक्षिण भारतांतलो एक मराठी कवी. ताचें उपनांव अद्दैती .ताच्या बापायचें नांव नागनाथ आनी आवयचें नांव उमा आशिल्लें. ताचे बायसेचें नांव रमा, तशेंच ताच्या आज्याचें नांव एकनाथ आशिल्लें. पूण हो एकनाथ कोण, हेविशी अभ्यासकांत मतभेद आसात. संत एकनाथाक गंगा, गोदा आनी उमा ह्यो तीन चलयो आशिल्ल्यो . माधवस्वामीची आवय उमा संत नाथाची धूव आनी तेखातीर एकनाथ हो माधवस्वामीचो आजो अशें एक मत आसा.

माधवस्वामी, कावेरीचे देगेर तिरुवळंदूर हांगा रावतालो. समर्थ रामदासान कोनूर हांगा स्थापन केल्ल्या मठाचो आशिल्ल्या राघवस्वामी हाचो माधवस्वामी शिश्य आशिल्लो. तिरूवळंदूर हांगा स्वता माधवस्वामीन एक रामाचें देवूळ बांदलें आनी थंयच सगळ्या ग्रंथाची रचणूक केली.

माधवस्वामीन बरयल्ल्या ग्रंथांनी अनुगीता, गणेशपुराण, विष्णुपुराण, श्लोकबध्द रामायण, भगवदगीत मराठी पद्द अणकार ,ओवूबध्द रामायण, महाभारत, प्रबोधचंद्रोदय ह्या ग्रंथाचो आस्पाव जाता.तंजावर हांगाच्या सरस्वातीमहाल ग्रंथालयाच्या हातबरपांच्या संग्रहांत ह्यो रचणुको उपलब्ध आसात. रामायण माहाभारत योगवसिष्ठ हे माधवस्वामीचे बृहतग्रंथ आसात. योगवसिष्ठ ह्या ग्रंथांत १२,३३९ ओव्यो आसात.बरोवचे पयलीं माधवस्वामीन तीन प्रकरणांचें आनी सात हजार ओव्यांचें एक भावार्थ योगवसिष्ठ बरयलें अशें एक मत आसा. पूण कांय अभ्यासकांच्या मतान हावार्थ योगवसिष्ठ माधवस्वामीन न्बय तर ताचो गुरू राघवस्वामी हांणें रचलें.

माधवस्वामीचे पूत रामपंडित आनी कृष्णपंडित, नातू कृषणपंडिताचो पूत वासुदेवपंडित, नातसून म्हळ्यार वासुदेवपंडिताची बायल मीनाक्षीअम्मा, पणटू अंबाजी पंडित हांणींय काव्यरचना केल्या.